Ik beloof het antwoord op al je vragen en dat klopt natuurlijk in de verste verte niet. Ik heb het meer gebruikt om je aandacht te trekken, zoals ze altijd met krantekoppen doen.

Toch ga ik je wel iets bijzonders vertellen. Daar sta ik oprecht achter en wat ik met je ga delen, heb je mogelijk nog nooit gehoord. Het zal je absoluut aan het denken zetten.

In mijn nieuwe boek ‘Geliefd2-De magische reis’ beland ik bij vrienden in zuid Spanje en beschrijf ik o.a. een ontmoeting met een uiterst zonderlinge man. Terwijl ik naar de top van de plaatselijke heuvel wandel waar ik een stoel heb staan om dagelijks te mediteren, komen ‘mijn’ drie honden hem op het spoor in een ruïne. Grappig, als je mijn voornaam in ogenschouw neemt, is dat hij Jerry heeft maar verder is wat hij me leert niet om te lachen.

Hij laat me een test doen en als ik ervoor slaag, zal ik één van de belangrijkste inzichten ervaren die je als mens kan beleven.
Heel eerlijk? Ik had niet verwacht dat het inzicht zo diepgaand zou zijn en ik vind het bijzonder dat ik de persoon ben die het met je mag delen.

Tom & Jerry

“Sssttt,” klinkt het weer en ik sta op het randje om Jerry een flinke duw te geven.
Hij ziet het aan me, zet twee stappen achteruit, wijst naar de top van de heuvel en hij zegt; ”Stap in een goed tempo door naar je stoel. Neem je allereerste route. Je ademt – één keer diep per vier passen – in en – één keer volledig per acht passen – uit. Wat er ook gebeurt, verander je ademhalingsfrequentie niet. Vier in, acht uit. Now go!”
“Go,” brult hij vervolgens nog een keer heel hard. Waarschijnlijk omdat hij aan me ziet dat ik mijn middelvinger naar hem op wil steken.
“Je wilt niks liever dan dit geheim ontmaskeren, Tom. Go!”

Met zijn laatste opmerking wint Jerry het van mijn weerstand, al is het maar net aan.
Zoals hij me heeft opgedragen stap ik in een goed tempo bij hem vandaan en het kost het me wat moeite om mijn ademhaling op mijn passen af te stemmen. Binnen twee passen zijn mijn longen al volledig gevuld en ook de uitademing gaat veel te snel. Dus focus ik me op een langzamere en diepere ademhaling. Al gauw lukt het me om mijn longen precies volgezogen te hebben bij stap vier en de volledige leging is echt pas bij stap acht.

Vier in en acht uit. Vier in en acht uit. Het begint als een heerlijk ritme aan te voelen. Ik passeer het bassin en ik begrijp dat deze ‘meditatie’ ervoor zorgt dat mijn normale ‘gedachtenfratsen’ minder de kans hebben om me over te nemen. Tot mijn plezier zie ik de grote eagle boven de top cirkelen. Ondertussen vind ik het best spannend als ik het pad omhoog zie slingeren. Ik vraag me af of dit wel vol te houden is. Het laatste stuk van de weg naar de top is zelfs met handen en voeten.

Eerlijk gezegd wordt het aanhouden van het afgesproken ritme nu al moeilijker. Het is toch de bedoeling dat ik ongeveer hetzelfde tempo aanhoud? Heeft Jerry daar eigenlijk wat over gezegd? Mag ik ook langzamer gaan lopen? Dan kan ik het ademtempo in ieder geval volhouden. Met dit tempo weet ik het zo net nog niet.

Ik besluit om toch in hetzelfde tempo door te gaan en langzaamaan is mijn lichaam het steeds minder met me eens. Meer en meer moet ik me focussen. Focussen op de passen gekoppeld aan de ademhalingen. Focussen om niet toe te geven aan de ‘zuurstofschuld’ die mijn longen schijnen te hebben. Althans dat willen ze me doen geloven. En al helemaal focussen om het ‘gezeur’ van mijn gedachten niet als waar aan te nemen. “Stop nou,” vertellen ze me. “Kom even op adem. Of adem anders in bij elke twee passen en uit per elke vier passen. Daar is vast niks mis mee.”

Ik hoor ze wel maar ik geef geen gehoor aan wat ze van me vragen. Ondertussen ga ik ervan uit dat Jeckyl, Hyde en Sarah nog bij me in de buurt zijn. Eerlijk gezegd kijk ik niet meer naar ze om. Maar stel je voor dat er iets met één van hen gebeurt. Hoe ga ik dat uitleggen aan Michel en Roos? Ja, ik deed een test van een man die in de ruïne woont? Een man die zij nog nooit hebben gezien?
Ik wil de honden zoeken maar een flinke kei waar ik me overheen moet werken, belet me dat te doen. Voor het eerst komen mijn handen eraan te pas en dit voelt echt als erop of eronder.

Morgen maak ik het verhaal af. Beloofd 😘

XXX
Tom

Geef commentaar

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Je kunt deze HTML tags and attributen gebruiken in de tekst: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>