“Ik heb vandaag een mooi teken ontvangen,” zei een vriendin over de app. “Ik zat te werken op kantoor en plotseling hoorde ik geritsel achter me bij het raam. Het bleek een prachtige vlinder te zijn die ik naar buiten heb gelaten. Minder dan een minuut nadat ik weer aan mijn lap top was gaan zitten, hoorde ik opnieuw geritsel. Het bleek precies eenzelfde soort vlinder. Toen heb ik de naam en de betekenis van de vlinder opgezocht en dat klopte geweldig in mijn huidige situatie.”
Die vriendin was op dat moment werkzaam in Haarlem terwijl ik me bevond in Zurgena. Ik was net bij vrienden aangekomen in zeer zuidelijk Spanje. Terwijl ik het bericht van de vriendin las, kwamen mijn nieuwbakken huisgenoten naar me toe. Ze boden aan om me te trakteren op een lunch in het dorp en hoewel ik hun aanbod enorm waardeerde, voelde ik tegelijkertijd een verlangen om naar de top van de plaatselijk hoogste heuvel te wandelen.
Toen ik hun aanbod weigerde, maakten ze het nog moeilijker voor me; “Weet je wat, Tom? Jij bent dol op de zee en je eet graag verse vis. We nemen je mee naar een zeer goede strandtent en dan kan je ook nog een duik nemen.”
Dat was natuurlijk hartstikke lief bedoeld van ze en vooral daarom vertelde mijn hoofd me dat ik dit aanbod niet kon weigeren. Naar de top van de heuvel kan wel een andere keer. Die mensen doen hun best om mij het hier naar de zin te maken.
Toch bleef mijn gevoel aan me trekken en waarschijnlijk is het één van de eerste keren in mijn leven geweest dat ik daar gehoor aan heb gegeven, boven al mijn ‘hersenfratsen’. Zelfs boven de mogelijkheid om andere mensen teleur te stellen.
Ik trok mijn ‘speciaal voor het zuid Spanje verblijf gekochte’ wandelschoenen aan en snel daarna genoot ik van een prachtige tocht door de Spaanse natuur. Toen ik eenmaal boven op een steen ging zitten om van het schitterende uitzicht te genieten, ritselde er iets vlakbij mijn voet.
Overigens hebben mijn huisgenoten en ik later op de dag nog heerlijk vis gegeten.
Geef commentaar